Osmanlı Merkez Teşkilatı

Devlet teşkilatında en yüksek kurul Divan-ı Hümayun idi. Devlet işleri burada karara bağlanırdı. Divan, din, dil, ırk, cinsiyet, meslek ayrımı yapılmaksızın herkese açıldı.

Orhan Bey Döneminde kurulan Divan-ı Hümayun'un görevi, bugünkü Bakanlar Kurulu'na benzemekteydi.

Divan, ya başkentte veya padişahın bulunduğu yerde toplanırdı. Toplantılara Fatih Sultan Mehmet Dönemine kadar padişahlar başkanlık ederdi. Divan toplantılarına padişahla beraber veziriazam, vezirler, kazasker, defterdar ve nişancı katılırdı.

Veziriazam: Padişahın vekili sayılmaktaydı. Padişah adına bütün tayin, görevden almalar ve terfilerden sorumluydu. 

Vezirler: Veziriazamın verdiği işleri yaparlardı. Vezir sayısı Orhan Bey Döneminde bir, Birinci Murat Döneminde iki, Birinci Bayezid Döneminde ise sayıları üçe çıkarılmıştır.

Kazasker: Divandaki büyük davalara bakar, kadı ve müderrislerin atamasını yapardı. Birinci Murat Döneminde oluşturuldu. İlk Osmanlı kazaskeri olarak Bursa kadısı Çandarlı Kara Halil Hayrettin Paşa atandı.

Nişancı: Padişah adına yazılan emir ve fermanlara tuğra çeker, fethedilen toprakları deftere kaydeder, dirliklerin dağıtımını yapardı.

Defterdar: Maliyeden sorumlu kişi olup hazinenin gelir-gider hesaplarını tutardı. Birinci Murat Döneminde maliye teşkilatı kurularak ilk defterdar ataması yapıldı.