Türkiye'de Nüfusun Tarihsel Gelişimi

Türkiye’de nüfus sayımı ilk 1927 de yapılmış ve bu tarihten itibaren nüfusumuz hızla artmıştır. Ölüm oranının doğum oranından çok düşük olması nüfusun artmasındaki temel etken olmuştur.

1927-1940 Dönemi: Bu dönemde 1939’da Hatay’ın anavatana katılması nüfusun artışında etkili olmuştur.

1940-1945 Dönemi: Türkiye’de nüfus artışının en az olduğu dönemdir. Bu dönemin II. Dünya Savaşı dönemi olduğundan asker nüfusu fazladır. Ayrıca sağlık hizmetleri gelişmediğinden tifo, kolera gibi kitle ölümlerine yol açan hastalıklar nüfus artış hızını azaltmıştır. 1950-1955 Dönemi: II. Dünya Savaşı ülke için tehlikeli olmadığından doğumlar artmıştır. Sağlık hizmetleri nispeten gelişmiştir. Tifo, kolera gibi hastalıklar önlenmiştir.

1955-1960 Dönemi: Türkiye’de nüfus artış hızının en fazla olduğu dönemdir. Bir önceki dönemdeki nüfus artışını sağlayan etmenler bu dönemde de kendini göstermiştir.

1960-1970 Dönemi: Nüfus artış hızı bir önceki döneme göre azalmıştır. Çünkü kültürel gelişme ile doğum kontrolü yapılmış, Avrupa’ya özellikle Almanya’ya işçi göçleri artmıştır.

1975-1980 Dönemi: Nüfus artış hızı binde 20 ye düşmüştür. Dış ülkelere göçlerin devamı, doğum kontrolünün yaygınlaşması bunda etkili olmuştur.

1980-1985 Dönemi: Nüfus artışında bir yükselme görülür. Bunda, yurt dışına giden işçi dönüşleri, toprak reformu ile toprak dağılımının yapılması çocuk sayısını artırmıştır.

1985-1990 Dönemi: Nüfus artış hızında azalma görülür. Bunda, kültürel gelişmenin rolü büyüktür.

1990-2000 Dönemi: Nüfus artış hızında azalma devam etmektedir. Bunda, eğitimli nüfusun artması kadının iş hayatına daha fazla girmesinin rolü büyüktür.

2000 ve Sonrası: Nüfus artış hızında azalma devam etmektedir. Bunda bir önceki dönemdeki faktörler etkilidir.