Göçler ve Nedenleri

Türklerin Orta Asya'dan göçü M.Ö. 4000 yıllarında başlamış M.S. XV. yüzyıla kadar devam etmiştir. Otlakların verimsizleşmesi, kuraklığın artması, salgın hastalıkların artması, iklim değişiklikleri ve siyasal baskılar nedeniyle Türkler Orta Asya'dan Hindistan, Uzakdoğu ve Orta Avrupa ülkelerine doğru göçler gerçekleştirmiştir.

Hunlar, Avrupa'ya doğru ilerlerken Avrupa'daki kavimlerle karşılaştılar. Bu kavimler, Hunların baskısından kaçarak Avrupa içlerine doğru ilerlerken Batı Roma'da siyasi birliğin dağılmasına bağlı olarak bölgede iç çatışmalar yaşandı. Böylece Avrupa'nın tamamını kapsayan çok büyük bir göç hareketi başladı.

Amerika Kıtası'nın 1942'de keşfedilmesiyle İspanyollar, Portekizliler, Fransızlar ve İngilizler bu kıtaya göç etmeye başladılar. Avrupa'dan Kuzey Amerika'ya Sanayi Devrimi'nden sonra yoğun bir göç dalgası yaşanmıştır.

1923 yılında Lozan Antlaşması çerçevesince Türk ve Yunan hükümetleri tarafından imzalanan nüfus değişimi anlaşmasına göre Anadolu'daki Rumlar Yunanistan'a, Yunanistan'daki Türklerinde Türkiye'ye gelmesi öngörülmüştür.

İyi eğitim görmüş kalifiye elemanların ve bilim insanlarının daha iyi yaşam olanaklarının olduğu ülkelere göç etmesidir. Genel olarak beyin göçü, az gelişmiş ülkelerden gelişmiş ülkelere doğru gerçekleşmektedir.

İşçi göçleri özellikle Sanayi Devrimi'nden sonra yoğunlaşmıştır. Tarımda makineleşme, kırsal kesimde iş gücü fazlalığına sanayileşmiş ülkelerde ise iş gücüne olan ihtiyacın artması işçi göçlerinin bu yerlere doğru yoğunlaşmasına neden olmuştur. Ülkemizde II. Dünya Savaşı'ndan sonra Avrupa ülkelerinin iş gücü ihtiyacını karşılamak için göçler gerçekleşmiştir.