Home » , » Epitel Doku

Epitel Doku

EPİTEL DOKU

  • Vücudun dış ve iç yüzeyini örten dokudur.
  • Hücreleri birbirine bitişiktir.
  • Kan damarı taşımaz.
  • Vücudun en fazla hücre kapsayan dokusudur. Dokunun altında hücresel yapıda olmayan bir taban zarı bulunur. Dokunun beslenmesi bu zarın altından difüzyonla sağlanır. 
Epitel dokunun başlıca 4 temel görevi vardır:
  • Bulundukları organı, fiziksel, kimyasal ve mikrobik etkiler gibi dış etkenlerden korumak.
  • Bağırsaklardan bazı maddeleri emmek.
  • Süt, gözyaşı gibi salgı yapmak.
  • Çevreden gelen uyarıları, duyuları almak.

Epitel doku; örtü epiteli, bez (salgı) epiteli ve duyu epiteli olmak üzere üçe ayrılır.

1. Örgü Epiteli

Temel görevi korumadır. Hücrelerinin şekil ve dizilişine göre tek katlı ve çok katlı olmak üzere ikiye ayrılır.

A.Tek Katlı Epitel: 

Hücreleri tek sıra dizilmiştir. 4 çeşittir:

Tek Katlı Yassı Epitel: Bulunduğu yerler; kalp zarı, akciğer zarı, karın zarı, akciğer alveolleri, kılcaldamarlar vs.

Tek Katlı Kübik Epitel: Bulunduğu yerler; sindirim borusunun ve salgı bezlerinin iç yüzü, böbrek kanalları, tiroit bezi vs.

Tek Katlı Silindirik Epitel: Bulunduğu yerler; mide ve bağırsak kanalının iç yüzü, safra kesesinin iç yüzü vs.

Yalancı Katlı Epitel: Tek sıra hücreden oluştuğu halde, hücre çekirdeklerinin farklı düzeyde dizilmesinden dolayı çok katlıymış gibi görünür. Solunum yolları epitelinde vs. rastlanır.

Çok Katlı Epitel: 

Çok sayıda epitel hücresinin üst üste dizilmesinden oluşur. En altta, taban zarı üzerine oturan hücreler silindiriktir. Bu tabakadan yukarıya doğru gidildikçe hücreler yassılaşır. Dış yüzeye doğru itilen hücreler, difüzyonla besin sağlayamaz, sitoplazmaları azalır, keratin oluşturmaya başlarlar. Keratinleşen hücreler ölür. Böylece epitel dokunun üzerinde koruyucu bir tabaka oluşur. Kıl, tırnak, boynuz keratinleşmiş yapılara örnektir. Çok katlı epitel; vücut yüzeyi, ağız içi vb. gibi bölgelerde bulunur.

B.Bez (Salgı) Epiteli 

Salgı yapan epiteldir. Hücre sayısına göre 2'ye ayrılır.

Tek Hücreli Bezler:

Genellikle silindirik epitel hücreleridir ve diğer hücrelerin arasına dağılmışlardır.
Mukus salgılayanlara goblet hücresi denir.
Mide ve bağırsak duvarında, deri solunumu yapan canlıların derilerinde bu bölgelerin nemlenmesini ve kayganlığını sağlayan goblet hücrelerine rastlanır.

Çok Hücreli Bezler:
Çok sayıda hücreden oluşmuşlardır.
Bazıları tüp şeklinde (tübüler), bazıları ampul şeklindedir (alveolar).

Salgılama yaptıkları yere göre 3'e ayrılırlar:

Ekzokrin Bezler (Dış Salgı): Salgılarını bir kanal yardımıyla ya da doğrudan vücut dışına veya vücut boşluğuna döken bezlerdir. Örneğin; ter, süt, gözyaşı, tükürük, sindirim enzimi salgılayan bezler.
Endokrin Bezler: Salgılarını doğrudan kana veren bezlerdir. Salgılarına HORMON denir. Örneğin; hipofiz, limit, böbrek üstü bezleri.
Karma Bezler: Hem iç, hem dış salgı yapan bezlerdir. Örneğin; pankreas, hem insülin, glukagon hormonlanı üretip kana verir, hem de sindirim enzimi salgılayarak bağırsak boşluğuna gönderir. Eşeysel bezler de karma bezlere örnektir.

C. Duyu Epiteli:

Dış ortamdan gelen fiziksel, kimyasal ve optik uyarıları alan özelleşmiş epitel hücreleridir. Duyu epiteli hücreleri yenilenme özelliklerini kaybetmişlerdir. Aldıkları uyarıları, kendi uzantılarıyla nöronların dendritlerine iletenlere birincil duyu hücresi denir. Örneğin, koku alma hücreleri. Aldıkları uyarıları nöronlara ulaştıracak uzantısı olmayanlara İkincil duyu hücresi denir. Örneğin, tat alma hücreleri. Uyarıyı alabilmek için sinir hücrelerinin dendritleri bu hücrelere kadar uzanır.


0 comments:

Yorum Gönder