İskitler

İskitler önceleri Tanrı Dağları ile Hazar Denizi arasındaki geniş topraklarda yaşıyorlardı. M.Ö. VII. yy'da Ural Dağlarını, aşarak Karadeniz'in kuzeyinde ve Tuna Nehrine kadar uzanan bölgeleri ele geçirdiler. Egemen oldukları bölgedeki kavimler, zamanla ortak bir kültürü temsil eder halde birbirleriyle kaynaştılar. Eski Yunanlılar bunlara İskit derken, Persler Sakalar adını vermişlerdir. İskitler bir kavimler konfedarasyonu şeklinde teşkilatlanmışlardır. Konfederasyonda çeşitli etnik köke dayalı kavimler yer almaktaydı.

İskitlerde yönetici tabakanın ve önemli boyların Türklerden oluştuğu görülmektedir. İskit hükümdarlarının en meşhuru Alp Er Tunga'dır. Bu hükümdara Iran Nar "Efrasiyap" adını vermektedirler.

İskitler M.Ö. VII. yy'ın ikinci yarısında Anadolu'ya girmişler, Medlerle beraber Urartu Devleti'ni yıkarak Kızılırmak'ın doğusunda kalan topraklarda etkinlik kurmuşlardır.

İskitlerin siyasi varlıkları M.S. Il. yüzyıl sonlarına kadar devam etmiştir. Moğol istilası sırasında kuzeye çekilerek oralarda yaşamaya devam ettiler. Bugün Sibirya'da yaşayan Yakut Türkleri, İskitlerin torunlarıdır

İskitlerin hayatı diğer konar-göçer Türk topluluklarından farklı değildi. Keçeden yapılmış, kubbeli çadırlarda oturur, binek hayvanı olarak at beslerlerdi. Dini inanışları Orta Asya kavimlerine benzeyen İskitlerde, Göktanrı inancı esastı. Altay Dağlarından Doğu Avrupa'ya kadar uzanan bölgede İskitlere ait çok sayıda eser ortaya çıkarılmıştır. Çeşitli silahlar, koşum takımları, süs eşyaları, kemer tokaları, kaplar, vazolar İskitlerin sanat alanında ne kadar ileri gittiklerini göstermektedir. Halı ve eşyalarını savaş sahneleri ve birbirleriyle mücadele eden hayvan figürleri ile süslemişlerdir.