Romanda Yer Zaman Mekan

1) Olay Örgüsü: Olay, roman ve hikayenin adeta iskeletidir. Olayların gerçek hayatta aynen yaşanmış ya da yaşanabilir olması gerekmez. Edebiyatçı gerçek dünyadan aldıklarını yeni baştan yaratarak eserini ortaya koyar. Edebi eserde hangi olay anlatılırsa anlatılsın, önemli olan o eserdeki gerçekliğin insana özgü olmasıdır.

2) Kişiler: Roman ve öykülerde anlatılan olayları var eden ve yaşatan kurmaca kişilere “kahraman" denir. Kahramanların bir kısmı romanın başından sonuna kadar bulunur. Bunlar başkahraman ya da asıl kahramandır. Arada sırada görülenler yardımcı kişilerdir. Kahramanlar özelliklerine göre ikiye ayrılır: Karakter ve tip.

Tip: Bir düşüncenin ya da topluluğun zihniyetini temsil eden, insanları yücelten veya bayağılaştıran bazı davranışları ve ruh hallerini abartılı biçimde üzerlerinde toplayan kişilerdir. Tipler, ya tümden iyi ya da tümden kötüdür.

Karakter: Karakterler ise tipe nazaran insan gerçeğine daha yakındır. Olay örgüsü boyunca yaşanan gelişmelere bağlıdırlar.

3) Zaman: Olay örgüsünün gerçekleştiği bir zaman vardır ve bu zaman uzun da kısa da olabilir.

4) Mekan: Olay örgüsünün gerçekleştiği yere mekan denir. Her türlü yer ve çevre mekan olarak seçilebilir. Roman ve Öyküde Tema: Anlatmaya bağlı edebi metinlerde tema, metnin olay örgüsüne hakim olan çatışmanın en kısa ifadesidir.

Olay örgüsü: eserde ele alınan çatışma ne tür olursa olsun, bu çatışmanın gelişmesiyle gelişir, amaçları, hareketleri, kişilikleri bakımından birbirlerine karşı olmaları sonucunda ortaya çıkan, keskinleşen hayat karşıtlığıdır.