Osmanlı Para Politikası

Osmanlı Devleti'nde ilk para Osman Bey tarafından bastırıldı. Orhan Bey Döneminde gümüş para, Fatih Döneminde ise altın para bastırıldı. XVI. yüzyılın sonlarına doğru Avrupa'dan gelen bol miktardaki altın ve gümüş Osmanlı parasının giderek değer kaybetmesine neden oldu. Paranın satın alma gücünün azalması Osmanlı Devleti'ni devalüasyon (paranın değerini düşürme) yapmak zorunda bıraktı (1580). Paranın değerini korumak ve fiyat artışlarını engellemek için ham gümüşün kullanılması sınırlandırılarak dışarıya gönderilmesi yasaklandı. XIX. yüzyılda Osmanlı para sisteminde bazı düzenlemelere gidildi. Tanzimat Devri'nde ilk kez kaime adıyla kağıt para çıkarıldı. Bu paranın sahteleri yapılınca 1843'te tedavülden kaldırıldı.

Madeni para basmak için Avrupa'dan makineler getirildi. Sultan Abdülmecit zamanında Mecidiye adı verilen gümüş para basıldı. Ancak paranın istikrarı sağlanamadı. Bunda en önemli neden Avrupalı devletlere tanınan kapitülasyonlardır. Osmanlı Devleti, Kırım Savaşı devam ederken 24 Ağustos 1854'te Abdülmecit döneminde ilk dış borcunu aldı. Borçlanmaya Abdülaziz ve İkinci Abdülhamit döneminde de devam edildi. Alacaklı devletler borçlarını tahsil edebilmek için 20 Aralık 1881'de Muharrem Kararnamesi denilen karar ile Düyun-u Umumiye idaresini kurdular. Osmanlı Devleti'nin bazı vergileri toplanarak alacaklı devletlerin hesaplarına aktarılmıştır.