İzohipslerin Özellikleri

Bir izohips eğrisi üzerindeki bütün noktaların yükseltisi aynıdır.

İzohipsler iç içe kapalı eğrilerdir. Hiç bir izohips eğrisi yarım değildir. Haritalarda yarım olarak görülen bazı eğriler, harita daha büyük gösterildiğinde kapanır.

Yükselti arttıkça izohips eğrileri daralır. En dar izohips eğrisi en yüksek noktayı, en geniş izohips eğrisi en alçak noktayı gösterir.

Birbirini çevrelemeyen komşu izohipslerin yükseltisi aynıdır. İzohipslerin sıklaştığı yerlerde eğim fazla, seyrek olduğu yerlerde eğim azdır.

Kara ile denizi ayıran çizgi, kıyı çizgisi olarak adlandırılır. Bu çizginin yükseltisi 0 metredir.

İzohipslerin sık geçtiği yerlerde;

Tepe ve Yamaç

Çevresine göre yüksek olan ve farklı eğimlere sahip yamaçlardan oluşan yükseltilere tepe denir. Tepelerin, vadilerin ya da çukurların kenarlarındaki eğimli alanlara ise yamaç adı verilir.

Boyun

İki ya da daha fazla tepenin arasında kalan alçak alanlardır.

Akarsu ve Vadi

Çeşitli kaynaklarla beslenen ve bir yatak boyunca akan sürekli ya da mevsimlik su kütlelerine akarsu adı verilir. İzohips haritalarında sürekli akarsular düz çizgiyle, mevsimlik akarsular ise kesik çizgiyle gösterilir. Akarsu yatağının içinde bulunduğu, sürekli iniş gösteren geniş ve uzun çukurlara ise vadi denir.

Sırt

Yamaçların birleştiği keskin çıkıntılardır. İzohipsler V şeklini alır.

Kapalı Çukur

Çevreden içe doğru sürekli iniş gösteren yamaçlardan oluşan şekillerdir. Çukurların içi boş olabildiği gibi, su dolu çukurlar da olabilir.

Delta

Akarsuların taşıdığı malzemeleri döküldüğü kıyıda biriktirmesiyle oluşan üçgene benzeyen ovalara ise delta denir.

Ova

Derin vadilerle parçalanmamış, alçak düzlüklere ova denir.